وقتی حریق طعمه فناوری می گردد! - ساعت اینترنت

به گزارش ساعت اینترنت، آتش سوزی، یکی از مخرب ترین بلایای طبیعی است که خسارات جبران ناپذیری به همراه دارد اما شاید بتوان با یاری فناوری های پیشرفته، میزان آسیب و تخریب ناشی از آن را کاهش داد.

به گزارش ساعت اینترنت، آتش سوزی جنگل، یکی از بلایای طبیعی است که معمولا در نواحی دارای گیاهان قابل اشتعال رخ می دهد و به صورت کنترل ناپذیری گسترش می یابد. سرعت پراکندگی آتش سوزی در جنگل موجب می گردد که به سادگی گسترش یابد و نواحی بسیاری را در کام خود بکشد. آتش سوزی جنگل، یکی از مخرب ترین بلایای طبیعی است که اگر به شهرها برسد، می تواند آسیب های اقتصادی و جانی بسیاری به همراه داشته باشد.

افزایش جهانی دما و تغییرات اقلیمی می توانند به ایجاد و گسترش آتش سوزی منجر شوند و فعالیت های انسانی نیز به این خطر دامن می زنند. انسان با قطع کردن درختان، سکونت در طبیعت، گسترش صنعت و کشاورزی، میزان آسیب پذیری اکوسیستم طبیعی را افزایش می دهد.

کنترل آتش سوزی در طبیعت، کار بسیار دشواری است و خطرات بسیاری را نیز در بر دارد. بسیاری از آتش نشان ها و گروه های نجات طی عملیات خاموش کردن آتش، آسیب های جدی دیده اند و یا جان خود را از دست داده اند. بروز چنین مسائلی، اهمیت ارائه فناوری های نوین را برای غلبه بر آتش سوزی نشان می دهد.

مقابله با آتش سوزی، به ابزاری احتیاج دارد که بتواند از گسترش آتش و رسیدن شعله های آن به مناطق دیگر پیشگیری کند. بسیاری از شرکت های حوزه فناوری در حال حاضر کوشش می نمایند تا فناوری هایی را برای مقابله ایمن، کارآمد و کم هزینه با آتش سوزی ارائه دهند. فناوری های ارائه شده در آتش سوزی های اخیر، نشان می دهند که چگونه فناوری می تواند به آتش نشان ها یاری کند تا مراقب تغییرات آب و هوایی باشند، نقشه ها را به روزرسانی نمایند و بدانند که یاری ها را به کدام مناطق بفرستند.

فناوری هایی که برای غلبه بر آتش سوزی های گسترده مورد استفاده قرار می گیرند، به تدریج پیشرفته تر و پیچیده تر می شوند تا بتوانند نسبت به این تهدید واکنش نشان دهند. آتش نشانان و نیروهای هوایی، آموزش های ویژه ای می بینند. بالگردها، مخازن آب را با خود حمل می نمایند و آن را به همراه مواد شیمیایی مخصوص، روی شعله ها می پاشند. این مخازن، میزان قابل توجهی از آب را با خود حمل می نمایند تا بتوانند از عهده خاموش کردن شعله ها برآیند. در این فناوری، از حسگر و GPS نیز استفاده می گردد تا میزان گسترش آتش سوزی مورد آنالیز قرار بگیرد و داده هایی ارائه شوند که اطلاعات بیشتری در خصوص آتش سوزی فراهم نمایند.

برای آنالیز آتش سوزی، از نرم افزارهای مدل سازی رایانه ای نیز استفاده می گردد که می توانند به پیش بینی الگوی گسترش آتش یاری نمایند. این نرم افزارها می توانند منطقه ای را که در آن آتش سوزی اتفاق افتاده، پوشش دهند و از آن نقشه برداری نمایند. از آنجا که گسترش آتش، تحت تاثیر شرایط وزش باد نیز قرار گرفته است، این ابزارها می توانند وسیله خوبی برای آنالیز وزش باد باشند و به آتش نشان ها امکان دهند تا گسترش شعله ها را آنالیز نمایند.

فناوری های هوایی، ابزار خوبی برای غلبه بر آتش به شمار می فرایند اما یکی از مسائل آنها این است که به سرمایه گذاری قابل توجه و آموزش سرنشینان احتیاج دارند. به همین دلیل، بسیاری از مراکز کنترل آتش سوزی ترجیح می دهند تا از وسایل نقلیه بدون سرنشین هوایی برای خاموش کردن آتش استفاده نمایند و هزینه ها را کاهش دهند.

از سوی دیگر، دود ناشی از آتش سوزی، حتی پس از خاموش شدن آتش نیز تا روزها باقی می ماند و می تواند مسائل تنفسی بسیاری برای سرنشینان ایجاد کند اما وسایل نقلیه هوایی در معرض چنین مسائلی قرار نمی گیرند؛ در نتیجه به کار بردن آنها ساده تر است.

دوربین های آنبرد (Onboard camera) و تصویربرداری حرارتی می توانند راهنمای خوبی برای گروه های امداد باشند و زیرساخت های حیاتی و همین طور اشیای قابل اشتعال و خطرناک را شناسایی نمایند. دوربین های آنبرد، دوربین هایی هستند که می توان آنها را روی اجسام متحرک از جمله وسایل نقلیه نصب کرد تا بینش بهتری از محیط اطراف ارائه دهند. این دوربین ها می توانند آنالیز خود را از میان دودهای منتشر شده نیز انجام دهند و تصاویر هوایی و نقشه های مورد احتیاج را تهیه نمایند.

انتظار می رود که در آینده، دسته ای از پهپادها بتوانند به ردیابی آتش سوزی بپردازند و گسترش آن را آنالیز نمایند. به کار دریافت پهپادها می تواند به شناسایی مناطقی که در آنها آتش سوزی اتفاق افتاده است، یاری کند. شناسایی این نقاط، امکان هدف قرار دادن فعال ترین و خطرناک ترین قسمت های آتش گرفته را فراهم می نماید تا به کارآمدترین شکل کنترل شوند.