بسکتبالیست معلولی که قهرمان قایقرانی شد!
به گزارش ساعت اینترنت، رویا سلطانی قایقران معلول زنجانی تیم ملی بانوان است که توانست در مسابقات قهرمانی آسیا در کشور تایلند دو مدال طلا و نقره کسب کند. با این دخترقهرمان تبادل نظر کردیم.
به گزارش گروه رسانه های ساعت اینترنت، در روزهایی که اخبار فوتبالی در راس همه اخبار قرار دارند و حتی از سیاست پیشی گرفته اند در گوشه و کنار ورزش ایرانی اتفاقات زیادی افتاده است که همواره زیر سایه فوتبال نادیده گرفته می گردد. مانند اولین مدال طلای تیم قایقرانی بانوان ایران که رویا سلطانی دختر قهرمان زنجانی بدست آورد. خانم سلطانی تا به حال در دو ورزش قایقرانی و بسکتبال ملی پوش بوده است و در هردو نیز توانایی های خود را نشان داده است. به بهانه دو مدال خوشرنگ این دختر قهرمان در مسابقات قایقرانی قهرمانی آسیا در دو رشته کایاک و ووآ با این دختر زنجانی مصاحبه کردیم.
خانم سلطانی از خودتان برایمان بگویید. چه زمانی تصمیم گرفتید ورزش کنید و چطور شد که رشته قایقرانی را انتخاب کردید؟
من متولد 1359 در استان زنجان هستم و در حال حاضر کارمند دانشگاه علوم پزشکی زنجان هستم. پیش از قایقرانی در بسکتبال فعال بودم. اما خیلی دوست داشتم در یک رشته انفرادی هم فعالیت کنم. و وقتی فهمیدم که معلولین هم قایقرانی دارند بسیار مشتاق شدم که در این رشته فعالیت کنم. خوشبختانه آقای کمال عشق که مسئول هیئت جانبازان معلولین ما بودند بسیار مرا یاری کردند و توانستم در کایاک تعادل بگیرم و توسط آقای مهدوی نیا هم استعدادیابی شدم و به تیم ملی دعوت شدم. به من گفتند مطمئنم در این راه پیشرفت می کنی و خدا رو شکر نتیجه خوبی داد و توانستم پیروز شوم.
ما سابقه چنین مدالی داشتیم؟
قبلا در مسابقات آسیایی اینچئون توانستیم با همکاری بچه ها مقام را برنز را کسب کنیم.
خودتان هم حضور داشتید؟
نه من قایقرانی تا به حال شرکت ننموده بودم و در حال حاضر یکسال و نیم است که در این رشته کار می کنم و بعد از اینکه به اردوی تیم ملی رفتم توانستم مدال طلا و نقره کسب کنم.
پیش از شما هم مدال طلا و نقره داشتیم؟
نه من اولین کسی بودم که توانستم این مدالها را برای قایقرانی بانوان ایران بیاورم.
دلیل معلولیت شما چیست؟ چطور برایتان رخ داد؟
دلیل معلولیت من فلج اطفال است. در چهارسالگی دچارتب شدم و در نهایت هردوپای من به مشکل خورد و تا دوران دبیرستان به هیچ ورزشی نرفته بودم و بعد توسط هیئت جانبازان و معلولین وارد ورزش شدم و فعالیت هایم را شروع کردم و بسکتبال را انتخاب کردم.
در بسکتبال چطور ورزشکاری بودید؟ توانستید مثل قایقرانی پیروز باشید؟
بله در بازی های آسیایی اینچئون امتیازآورترین گلزن ایران من بودم.
پس در دو رشته لباس تیم ملی پوشیدید. هنوز هم بسکتبال را ادامه می دهید یا اینکه قایقرانی جای بسکتبال را برایتان پر نموده است؟
خب در کنار قایقرانی بسکتبال کمرنگ تر شده است. در حال حاضر هم برای تیم ملی بسکتبال دعوت شدم. بازی های آسیایی جاکارتا کایاک ندارد. ولی هنوز هیچ تصمیمی نگرفتم. مردادماه مسابقات جهانی برای قایقرانی داریم که دوماه بعدش هم مسابقات جهانی بسکتبال شروع می گردد. واقعا مانده ام که چه کار کنم.
کدامشان را بیشتر دوست دارید؟
واقعا هردو را دوست دارم. بسکتبال یک ورزش تیمی و هیجان انگیز است. قایقرانی هم ورزش انفرادی و آرامشبخشی است.
برای المپیک برنامه دارید؟
اگر در بازیهای جهانی پرتغال خوب نتیجه بگیرم به المپیک 2020 دعوت می شوم.
با این همه مشغله و انجام دو رشته چه کار می کنید؟ اطرافیان از شما حمایت می نمایند؟
با برنامه ریزی هایی که کردم تقریبا به همه کارهایم می رسم. همکاران هم واقعا همکاری داشتند و یاری کردند که بتوانم در این اردوها حضور داشته باشم. واقعا همگی شاد می شوند و حتی به استقبال من آمدند.
به عنوان یک ورزشکار قهرمان از شرایط خودتان و ارتباط با مسئولین راضی هستید؟
بله خوشبختانه با اینکه من هیچ وقت مسابقات برون مرزی نداشتم اما به من اعتماد کردند و برای من قایق تهیه کردند و مرا به مسابقات اعزام کردند و من واقعا از این اعتماد شادم.
بعد از قهرمانی شما معلولینی که شما را می شناختند چه واکنشی نشان دادند؟
در هیئت جانبازان و معلولین همه معلول هستند و متاسفانه همچنان در نسل جدید هم شاهد معلولیت ها هستیم. همه کسانی که قطع عضو می شوند وقتی ما را می بینند شاد می شوند و می فهمند که معلولیت سرانجام راه نیست.
حالا آرزوی ورزشی شما چیست؟ چیزی که به آن فکر می کنید و برایش کوشش می کنید؟
واقعا آرزو دارم در المپیک 2020 مدال بگیرم.
منبع:مهر
منبع: تسنیم