چرا آمریکا می گوید ایران تحریم دارو نیست ولی تهران می گوید تحریم است؟ و چرا ادعای واشنگتن افکار عمومی را قانع کردن می نماید؟
به گزارش ساعت اینترنت، یک کارشناس مسائل بین الملل می گوید: تحریم - یا همان تروریسم مالی - یک سیاست جنایتکارانه است که تبعات سنگینی بر جان، سلامت، مال و امنیت انسان ها دارد. به همین خاطر، دولت آمریکا همراه در موازاتِ تحریم یک دستگاه روابط عمومی هم تاسیس و - به یاری عده ای فارسی زبان - سازمان دهی می نماید تا اقدامات غیرانسانی خود را در افکار عمومی موجه و حتی انسانی یا به نفع مردم جلوه دهد.
به گزارش خبرگزاری ساعت اینترنت، رضا نصری کارشناس سیاست خارجی و حقوق دادن بین الملل در پاسخ به این سوال که آمریکا مدعی است که دارو را تحریم ننموده ولی تهران می گوید تحریم است آمریکا وقتی پشت پرده راه های دارو را بسته است چه هدفی را دنبال می نماید؟ به ساعت اینترنت گفت:
موضوع از این قرار است که گروه متحد علیه ایران هسته ای (United Against Nuclear Iran) - که یکی از بانفوذترین گروه های فشار در آمریکا و نزدیک به تندروهای دولت ترامپ است - سال هاست فهرست هایی از شرکت های خارجی که با ایران کار می نماید تهیه می نماید تا به روش های مختلف آن ها را از ادامه کار با ایران منصرف کند. در این راستا، فقط به انتشار اسامی و ایجاد هزینه حیثتی برای آن ها هم اکتفا نمی نماید. این گروه متشکل از مقامات سابق سیاسی، نظامی و امنیتی آمریکا و اروپاست و اغلب با اعزام هیات و نماینده به این شرکت ها مدیران و تصمیم گیران آن ها را مورد ارعاب و تهدید قرار می دهد تا از کار با ایران صرف نظر نمایند. طبعتاً، وقتی مدیر یک شرکت اروپایی می بیند یک هیات از یک سازمان متشکل از چند رئیس سابق CIA، رئیس اسبق سرویس جاسوسی آلمان (BND)، چند مشاور امنیت ملی آمریکا، یک مقام نظامی/امنیتی سابق بریتانیا، دادستان کُل کانادا با چند وکیل و وزیر دیگر به سراغ اش آمده اند و تهدید می نماید، ریسک سنجی می نماید و احیاناً ترجیح می دهد در خصوص همکاری با ایران تجدید نظر کند! حال، این گروه که همیشه به عنوان بازوی غیر رسمی دولت های آمریکا علیه ایران وارد میدان شده، امروز شرکت های داروییِ دارای مجوز را هدف قرار داده است تا ایران را در این شرایط سخت دچار کمبود و بحران کند. یعنی از یک سو دولت آمریکا در انظار عمومی و پُشت بلندگوها اعلام می نماید موانع تهیه دارو و تجهیزات پزشکی را از سر راه ایران برداشته و از سوی دیگر به وسیله این گروه ها راه را مجدداً - بدون پذیرفتن مسئولیت - بر ایران مسدود می نماید.
تحریم - یا همان تروریسم اقتصادی - یک سیاست جنایتکارانه است که تبعات سنگینی بر جان، سلامت، مال و امنیت انسان ها دارد. به همین خاطر، دولت آمریکا همراه در موازاتِ تحریم یک دستگاه روابط عمومی هم تاسیس و - به یاری عده ای فارسی زبان - سازمان دهی می نماید تا اقدامات غیرانسانی خود را در افکار عمومی موجه و حتی انسانی یا به نفع مردم جلوه دهد. در واقع، دولت آمریکا و مبلغان تحریم یک سری توجیه و پاسخ بسته بندی شده و از پیش آماده در اختیار دارند تا در برابر هرگونه انتقاد یا افشاگری در خصوص تبعات انسانی تحریم این پاسخ ها و توجیهات را به صورت گسترده در شبکه های اجتماعی و رسانه های وابسته انتشار دهند. مثلاً اگر با عدد و رقم نشان دهید که تحریم به سلامت مردم عادی لطمه می زند، فوری یک کارزار راه می اندازند که با نشان دادن چند سند و بیانیه از سوی وزارت خارجه آمریکا به افکار عمومی القا نمایند که دارو تحریم نیست و اگر کمبودی هم مشاهده می کنید صرفاً ناشی از سوءمدیریت دولت ایران است! یا اگر ثابت کنید که فشار اقتصادی و مسدودسازی دارایی های ایران موجب شده دولت در مدیریت بحران کرونا، تأٔمین کالاهای لازم، حفظ نظام درمانی، ممانعت از ورشکستگی بنگاه های اقتصادی و اتخاذ تدابیر پر هزینه (مانند قرنطینه) با مشکل روبرو گردد، فوری یک کارزار تبلیغاتی راه میندازند که القا نمایند پول ایران در هر حال صرف موشک و سوریه و عراق می گردد و اگر به خاطر کمبود منابع اقتصادی جان تان در خطر افتاده فقط و فقط بخاطر سوءمدیریت حاکمیت است!
اما جالب اینجاست که وقتی کارگزاران و مبلغان تحریم در مقابل رسانه های تندروی انگلیسی زبان یا در برابر لابی ها و حامیان اقتصادی خود قرار می گیرند و می خواهند کارنامه و گزارش کار نشان دهند، زبان و ادبیات شان کاملاً متفاوت می گردد! در این مواقع، آن ها - که در رسانه های فارسی زبان مدعی می شوند تحریم تاثیری روی مردم ندارد و فقط حکومت را نشانه رفته، ناگهان از اینکه رشد اقتصادی ایران را از مثبت 12٪ به منفی 9٪ رسانده اند می گویند؛ از اینکه چند کارخانه و چند تولیدی ها را به ورشکستگی کشانده اند گزارش می دهند؛ از اینکه چقدر از صندوق دولت خالی نموده اند سخن می رانند و بی پروا از تحریم با عنوان تحریم فلج نمایند (Crippling sanction) یاد می نمایند! یعنی تحریمی که دولت را در مواجهه با معضلات کشور فلج می نماید! در این مواقع، آقای برایان هوک - که در رسانه های فارسی زبان سنگ مردم ایران را به سینه می زند - با افتخار گزارش می دهد که در عرض یک سال 50 میلیارد دلار به دولت ایران ضرر زده ایم و آقای پومپئو - که در توئیتر به فارسی خود را حامی و دوستدار مردم ایران می خواند - می گوید اگر ایران می خواهد مردمش غذا بخورند، شروط ما را اجرا کند!
مشروح این تبادل نظر را اینجا بخوانید.
310 310
منبع: خبرآنلاین