دنباله دار اطلس به زمین نزدیک می شود - ساعت اینترنت

به گزارش ساعت اینترنت، مشاهده رنگ سبز در اطراف اطلس، ناشی از کربن دو-اتمی است؛ مولکولی که در دنباله دار ها وجود دارد و باعث تابش نور سبز زیبایی در فضای نزدیک به خلا می شود.

دنباله دار اطلس هم اکنون در صورت فلکی دب اکبر و نزدیکی مدار مریخ قرار گرفته است؛ اما در مسیرش به سمت خورشید، در اردیبهشت ماه از نزدیکی زمین هم عبور و آسمان شب را نورافشانی می کند.

سال ها بود که اخترشناسان آماتور در انتظار فرصتی برای مشاهده یک دنباله دار در آسمان، بدون چشم مسلح بودند. حالا ظاهرا این فرصت پیش آمده است. دنباله دار بزرگ اطلس در خاتمه ماه مه (11 خرداد) به نزدیک ترین فاصله از خورشید می رسد و در بهترین موقعیت برای مشاهده قرار می گیرد؛ البته از اواخر ماه آوریل هم تا حدی نزدیک می شود که قابل رصد باشد. آخرین بار، در سال 1997 بود که یک دنباله دار نورانی به نام Hale-Bopp در نیمکره شمالی، بدون تلسکوپ رویت شد.

مشاهده دنباله دار ها در آسمان شب، پیشینه ای چند هزار ساله دارد؛ اما این یکی با نام رسمی C-2019-Y4 Atlas برای نخستین بار در اوایل دی 1398 رصد شد؛ آن هم به وسیله سیستم هشدار برخورد سیارکی یا ATLAS که در هاوایی مستقر است. این سامانه برای شناسایی زودتر از موعد سیارک هایی طراحی شده که خیلی به زمین نزدیک می شوند؛ اما در این مورد خاص، یک دنباله دار بزرگ را شکار کرد.

منظومه شمسی

اخترشناسان، قُطر دنباله دار اطلس را پنج برابر سیاره مشتری و نصف خورشید برآورد کرده اند. در توضیح باید گفت: دنباله دار ها یک هسته جامد یخی دارند که قطرش بیشتر از چند کیلومتر نیست؛ اما مقادیر شگرفی از گاز و غبار را در اطراف خود پخش می کنند. حالا این ابر گازی دنباله دار اطلس، 720 هزار کیلومتر قطر دارد. اگر بخواهیم مقایسه کنیم، قطر مشتری حدود 140 هزار کیلومتر و قطر خورشید، نزدیک به 1.4 میلیون کیلومتر است.

قطر سیاره ما به 13 هزار کیلومتر هم نمی رسد؛ اما نباید نگران برخورد چنین دنباله دار بزرگی باشیم. زیرا وقتی از نزدیک شدن صحبت می کنیم، منظورمان در مقیاس کیهانی است و اطلس از فاصله 116 میلیون کیلومتری، گذری بی خطر از کنار زمین خواهد داشت.

هم اکنون نیز دنباله دار اطلس که از مدار مریخ عبور می کند، نورانی تر از حد انتظار و قابل مشاهده با دوربین دوچشمی است. در واقع از ماه فوریه تا مارس، حدود 4000 برابر روشن تر شده؛ اما علت سبز بودن آن چیست؟ آن طور که دنیل بران اخترشناس از دانشگاه ناتینگهام ترنت توضیح می دهد:

مشاهده رنگ سبز در اطراف اطلس، ناشی از کربن دو-اتمی است؛ مولکولی که در دنباله دار ها وجود دارد و باعث تابش نور سبز زیبایی در فضای نزدیک به خلا می شود.

برآورد هایی در بین دانشمندان مطرح شده که شاید اطلس، با دنباله دار بزرگ 1844 نسبت داشته باشد. هر دوی آن ها خط سیر مشابهی دارند و ظاهرا از یک دنباله دار بزرگ تر جدا افتاده اند که در آغاز شکل گیری منظومه شمسی، زاده شده بود.

دنباله دار اطلس در بامداد روز یازدهم خرداد، در پیک روشنایی خواهد بود

همان طور که گفته شد، به هیچ وجه احتمال برخورد دنباله دار اطلس به زمین وجود ندارد؛ اما به گفته ناسا، سیاره ما در عصر برنز (Bronze Age) بار ها مورد اصابت سیارک و دنباله دار ها قرار گرفته است. مدل سازی های اجرا شده، 25 برخورد را در 5000 سال گذشته نشان می دهند.

برخی از متخصصان، نزدیک شدن این دنباله دار را در بحبوحه شیوع کرونا به فال نیک می گیرند؛ با این امیدواری که تماشای چند هفته ای آن در آسمان شب، تا حدی توجهات را از این بحران جهانی دور کند.